Herdenking op 4 mei 2022

Eerst hebben wij als leden van het Comité Herdenken en Vieren met de Veteranen bloemen gelegd bij de graven van geallieerde militairen en verzetsstrijders. Dit gebeurde bij het Groene Kerkje, de RK begraafplaats bij de St. Wilibrordkerk en het Halifax-monument in Haaswijk.

Om 18.00 uur vond een Herdenkingsbijeenkomst in het Dorpscentrum plaats. Wij stonden stil bij alle oorlogsslachtoffers die ten gevolge van WOII het leven lieten om ons te bevrijden. De namen van geallieerde gevallenen, verzetsstrijders en Joodse slachtoffers werden voorgelezen.
De spreker tijdens deze herdenking was prof. dr. Herman Amersfoort. Hij groeide op in Oegstgeest en was hoogleraar Militaire Geschiedenis en Strategie aan de Nederlandse Defensie Academie in Breda. In zijn overdenking riep hij de aanwezigen op om de meer recente oorlogen waar Nederlandse militairen meevochten opnieuw te bezien. De vraag aan de aanwezigen was hoe wij over enkele decennia zullen terugkijken op deze oorlogen. Zijn waarneming was dat wij weinig emotioneel betrokken bij de Nederlandse militaire interventies in Bosnië, Irak en Afghanistan. Terwijl alleen al in Afghanistan vijfentwintig militairen zijn gesneuveld. “Wringt dat niet een beetje?”.

In het Bos van Wijckerslooth herdachten wij om 19:45 de Nederlandse oorlogsslachtoffers: burgers en militairen, die in het Koninkrijk der Nederlanden en waar ook ter wereld sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en daarna in oorlogssituaties en vredesoperaties, hun leven voor de vrijheid hebben gegeven.
Dit jaar werd het ere-couloir verzorgd door Scoutinggroep Sagara Satrya’s. Amber Harris, Beatriz Bordin de Morais en Sara Ferracina van de Montessorischool stonden middels een zelfgeschreven gedicht stil bij het oorlogsgeweld dat heeft plaatsgevonden en nog steeds plaatsvindt.
De spreker bij de Nationale Herdenking was prof. dr. Arif Kutsal Yeṣilkaǧit. Hij woont in Oegstgeest en is hoogleraar bestuurskunde aan de Universiteit Leiden. In zijn toespraak maakte hij de verbinding tussen het verleden en het heden met een appèl: “Wees nooit bang om je stem te verheffen, ook al klinkt die zacht. Wees nooit bang om op te staan, al is het vaak moeilijk om je rug altijd recht te houden. Want als je niet bang bent en voor onze vrijheid en democratie durft te staan, dan zal de geschiedenis uiteindelijk jóuw verhaal vertellen.”

Na de Taptoe, twee minuten stilte, het Wilhelmus en het leggen van kransen en bloemen werd de druk bezochte bijeenkomst afgesloten. De herdenking sloot af met een inloop in het Dorpscentrum met gelegenheid om na te praten.